Protetyka:

 

• Wykonywanie konwencjonalnych koron , mostów
• Zabiegi z zakresu implant-protetyki
• wykonywanie koron/ mostów na implantach
• uzupełnienia ruchome – protezy wsparte na implantach

 

Implantologia:

 

• Zabiegi chirurgiczne wszczepiania implantów
• Odsłonięcie implantów
• Zabiegi rekonstrukcji kości wyrostka zębodołowego – przygotowanie do wszczepienia implantu:

• podniesienie dna zatoki szczękowej - zatoki szczękowe są pneumatycznymi jamami należącymi do tzw. zatok obocznych nosa i mającymi połączenie z przewodami nosowymi. Fizjologicznie dno zatoki szczękowej znajduje się nad wierzchołkami zębów sięgając od czwórki do siódemki. Wnętrze zatoki wyściela cienka błona śluzowa zwana błoną Schneidera.
  Gdy dochodzi do utraty zębów w bocznym odcinku szczęki niestymulowana kość ulega resorbcji, co skutkuje jej brakiem ilościowym a często także jakościowym.
  Rozwiązaniem tej sytuacji jest zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej, który polega na odbudowie brakującej kości poprzez spłycenie zatoki.
  Pierwsza operacje podniesienia dna zatoki wykonał dr. H. Tatum jr. w 1975r. techniką dostępu z okna bocznego z uzupełnieniem kości pobranej od pacjenta.
  Sam zabieg polega na otworzeniu zatoki przez okno w bocznej ścianie szczęki, odpreparowanie błony śluzowej i jej uniesieniu, umieszczeniu w miejscu powstałej pustej przestrzeni sztucznej kości. Największą korzyścią tej metody jest możliwość podniesienia zatoki w dużym zakresie.
  Jeśli ilość naturalnej kości pacjenta jest wystarczająca dla uzyskania dobrej pierwotnej stabilizacji implantu to w czasie tego zabiegu można również umieścić implanty. Natomiast, jeśli nie jest możliwe uzyskanie dobrego zakotwiczenia dla implatow należy odroczyć ich umieszczenie na ok. 6 miesięcy.
• rekonstrukcja kości materiałem ksenogennym (materiał pochodzenie zwierzęcego)
• przeszczep kości autogennej (kość własna pacjenta ) - jest to umieszczenie w okolicy, gdzie jest brak tkanki kostnej- naturalnej kości pacjenta pobranej z innego miejsca lub materiału kości zastępczego oraz pokrycie go specjalną błoną zaporową. Dzięki błonie zaporowej regenerowany obszar jest chroniony przed wrastaniem tkanek miękkich. Po kilku miesiącach, na skutek działania procesów regeneracyjnych i remodelujących, materiał ulega przebudowie na pełnowartościową, własną tkankę kostną pacjenta, w którą bez obaw można wprowadzić implanty stomatologiczne. Kość własna lub materiał kości zastępczy pełni w tym procesie funkcje matrycy (swoistego „rusztowania”) dla regeneracji kostnej i procesu przebudowy kości własnej pacjenta.
  Aplikacja kości autogennej( czyli własna kość pacjenta) jest jednak ograniczona poprzez jej dostępność ale jest “złotym standardem” w implantologii. Jeśli nie mamy dostatecznej ilości kości do pobrania albo nie chcemy wykonywać dodatkowego zabiegu używamy biomateriałów czyli syntetycznych substytutów kostnych, które posiadają naturalną, mineralną strukturę kości zbliżoną do ludzkiej tkanki. Zastosowanie biomateriałów – w połączeniu z błoną pozwala uzyskać całkowitą regenerację uszkodzonej kości wokół implantu lub poszerzyć brakującą kość własną w potrzebnym kierunku, która potem jest często nie do odróżnienia na zdjęciu radiologicznym.